Podstawowym warunkiem wyleczenia osoby, która zachorowała na raka jest wczesne jego wykrycie.
Musi się zmienić nastawienie ludzi do tej choroby. Trzeba propagować na wszystkie możliwe sposoby konieczność prozdrowotnych zachowań oraz regularnych badań w grupach podwyższonego ryzyka.
Liczba mieszkańców Polski wynosi obecnie około 38.000.000 (Główny Urząd Statystyczny). Informacje Krajowego Rejestru Nowotworów wskazują, że rocznie w ostatnich latach liczba nowych zachorowań na złośliwe nowotwory w Polsce wynosi około 140.000 rocznie (przy niemal identycznej zachorowalności kobiet i mężczyzn). Najczęstszymi nowotworami złośliwymi, które są rozpoznawane u mieszkańców Polski są: rak piersi, rak płuca i rak jelita grubego u kobiet oraz rak płuca, rak gruczołu krokowego i rak jelita grubego u mężczyzn. Zagrożenie zachorowaniem na nowotwory ogółem w Polsce jest średnie w stosunku do Europy, natomiast Polska wyróżnia się negatywnie wśród europejskich krajów ze względu na znaczną częstość zachorowań na nowotwory u osób poniżej 65. roku życia.
W ciągu ostatnich dwóch dekad zachorowalność na złośliwe nowotwory w Polsce uległa wyraźnemu zwiększeniu i nadal wykazuje tendencję szybkiego wzrostu, co wynika z niewłaściwego stylu życia i niedostatecznej profilaktyki (w tym – niski wskaźnik osób uczestniczących w przesiewowych badaniach w kierunku raka piersi, raka szyjki macicy oraz raka jelita grubego).
Należy promować statystyki, które z jednej strony pokazują wzrost zachorowalności na choroby nowotworowe, ale z drugiej strony mówią o coraz większej skuteczności w walce z nimi.
Należy propagować sprawdzone oraz dostępne metody rozpoznawania i leczenia, które dają szansę na wyleczenie. Należy tłumaczyć, że tak zwane metody alternatywne mogą być stosowane w ostateczności przy wyczerpaniu innych możliwości lub - w zwykłym wypadku - wspomagać główne leczenie.
Spełnienie powyższych zadań w jakimkolwiek stopniu może mieć wpływ na obniżenie kosztów leczenia, a przez to na umożliwienie pomocy większej liczbie potrzebujących.